Moeder worden – door Anne Salet

Moeder worden – door Anne Salet (Doula Natuurlijk)

ZWANGERSCHAP 1: WENS

Ik wist altijd al dat ik moeder wilde worden. Toen we de stap zetten om deze wens in vervulling te laten gaan, ging dit aardig vlot. Na 4 maanden was ik zwanger. Mijn man en ik vonden het spannend maar ook heel erg leuk. Helaas eindigde deze zwangerschap in week 6 met een miskraam. Ik had nog aan niemand verteld dat ik zwanger was. Het moment dat ik aan mijn ouders vertelde dat we zwanger waren en een miskraam hadden gehad, zal ik dan ook niet snel meer vergeten. De miskraam zelf was heel verwarrend, ik was aan het werk en kreeg flinke bloedingen waardoor ik erg ongerust was of het wel goed ging met de vrucht die ik droeg. Ik belde stiekem vanuit mijn werk verschillende keren met de verloskundige om te overleggen. Nadat geconstateerd werd dat we een miskraam hadden gehad, was ik uiteraard verdrietig maar kon ik dit vrij snel relativeren. Er was iets niet goed in de aanleg en mijn lichaam heeft hier heel goed op geanticipeerd.

ZWANGERSCHAP 2: ZELFINZICHT

Na de miskraam probeerden we weer opnieuw zwanger te worden. Dit ging niet meer zo vlot. Om onze zinnen te verzetten, gingen we trouwen. Na een jaar besloten we onderzoek te laten doen naar de oorzaak waarom ik niet zwanger werd. 1,5 jaar na de miskraam zijn we doorverwezen voor IUI. Op de dag dat ik de afspraak maakte, was ik overtijd! Ongelooflijk!

Zwanger zijn vond ik magisch. Het gaf me enorm veel inzichten in mezelf. Vanuit een soort vogelperspectief kon ik mijn leven van bovenaf bekijken. Er ontstond veel overzicht in wat voor mij en ons toekomstige gezin belangrijk was. Ik kon makkelijker keuzes maken in vriendschappen, werd assertiever en kon makkelijker ‘nee’ zeggen. Ik voelde mijn zelfvertrouwen groeien, voelde me sterk en voelde me een moeder. Als kind heb ik een hele fijne jeugd gehad. De manier van opvoeden van mijn ouders is een voorbeeld voor hoe wij onze kinderen willen opvoeden. Het gevoel dat ik een goede moeder zou worden, was sterk aanwezig.

We keken uit naar de geboorte. Ik wilde graag thuis bevallen. De sfeer was goed, lekker muziekje aan en het samenzijn voelde heel intiem. Helaas vorderde de ontsluiting heel langzaam waardoor we na 24 uur naar het ziekenhuis zijn gegaan. Uiteindelijk is onze zoon met een keizersnede geboren. Het sterke moedergevoel dat ik in de zwangerschap had, was nog meer aanwezig. Ook mijn man stapte direct in zijn vaderrol, zo mooi om te zien!

Het ouderschap ging ons goed af. We observeerden en keken naar onze zoon en probeerden zo te voelen wat hij nodig had, dit ging heel goed. Mijn man en ik waren een goed team. Na 1,5 jaar voelden we dat we weer een kindje wilden en na een half jaar werd ik zwanger van onze dochter.

ZWANGERSCHAP 3: INTUÏTIE – MOEDERINSTINCT

Ik voelde meteen dat dit een meisje is. Precies dit is wat dit kindje in me naar boven bracht: volg je intuïtie, volg je moederinstinct. Niet alleen tijdens de zwangerschap maar ook toen ze een baby was, werd ik uitgedaagd om heel erg goed naar mijn onderbuikgevoel te luisteren. Sterk staan tijdens de zwangerschap en tijdens de geboorte, voelen wat nodig is en daar naar handelen. Dat lukte aardig goed. Helaas is ook deze geboorte een keizersnede geworden door uitblijvende persdrang. Ik kon me hier dit keer minder bij neerleggen, ik baalde. Toen onze dochter geboren werd, vond ik het heel moeilijk om haar bij me te hebben. Ik moest enorm bijkomen van de uitputtingsslag aan emoties. Als ik terugdenk aan dat eerste uur in de verkoeverkamer en de afstand die ik voelde naar onze dochter, dan kan ik daar nog verdrietig van worden. Natuurlijk wilde ik daarna al snel ons meisje dicht bij me hebben.

Ook later, na 2 maanden, werd mijn moedergevoel erg op de proef gesteld. Onze dochter kreeg RS. Ze was enorm benauwd en er was zelfs een moment waarop ik over moest gaan op beademing. Toen we in het ziekenhuis waren aangekomen, wilden ze ons vrij snel weer naar huis sturen. Ik drong er echt op aan dat ik ongerust was en niet terug wilde. Uiteindelijk is onze dochter opgenomen en heeft 1,5 week in het ziekenhuis gelegen. Ik week niet van haar zijde. In dit verhaal merk ik weer dat mijn onderbuikgevoel, mijn moederinstinct, wel degelijk weet wat er moet gebeuren. Dit moederinstinct heeft altijd gelijk en daar mogen we nog meer op gaan vertrouwen. Onze dochter liet me dit meerdere malen ontdekken.

ZWANGERSCHAP 4:

Na de geboorte van onze dochter wisten we dat we graag nog een kindje wilde. Dit keer voelde ik heel sterk dat ik echt vaginaal wilde bevallen en dat ik dit gewoon kon. Niemand zou me dit keer tegenhouden. Zonder pijnstilling zou het moeten lukken, dacht ik. Tijdens de zwangerschap luisterde ik goed naar mijn lichaam. Zij gaf me signalen dat ik me te veel inspande, er ontstonden hoofdpijnen en ik sliep slecht. Uiteindelijk ben ik al met 18 weken gestopt met werken. Zo kon ik meer rust pakken en ervaarde ik minder stress. Er ontstond ruimte, ruimte om me voor te bereiden. Ruimte om me te empoweren. Een hypnobirthing cursus heeft ons enorm geholpen. Daarnaast deed ik EMDR om iets uit het verleden een plek te geven dat mijn zelfvertrouwen beïnvloedde tijdens mijn vorige bevallingen. Mijn man werd mondiger en we wisten samen heel goed wat we wel en niet wilden. Het ziekenhuis steunde onze wens en uiteindelijk is onze zoon heel kalm en rustig in een bevalbad geboren. Het was magisch. “De kers op de taart”, zei ik meteen.

CONCLUSIE

Zwanger zijn, moeder worden en kinderen hebben, heeft me zo ontzettend veel rijker gemaakt. Ik ontwikkelde een zelfinzicht dat ik anders nog niet gevonden had. Het overzicht over je leven, voelen wat echt belangrijk is en hier de juiste keuzes omheen maken. Het volgen van je gevoel en weten wat het juiste is om te doen. Je openstellen voor je intuïtie en je onderbuikgevoel en de waarde ervan inzien om hiernaar te luisteren. Dit is denk ik de essentie van mij als doula. Luisteren, aandacht hebben en afstemmen. Ik vind het proces van zwanger willen worden, zwanger zijn, baren en vervolgens moeder worden zo’n bijzonder magisch proces dat ik aan alles voelde dat ik hier iets mee moest gaan doen. Toen ontdekte ik het beroep ‘doula’. Dienende vrouw, een vrouw die kijkt naar wat de ander nodig heeft, haar liefdevol benadert en afstemt op de zorg die nodig is. Ik vind het prachtig en voorlopig wil ik niets anders dan me onderdompelen in het doulaschap; het zien, voelen en horen van vrouwen, moeders! Want ooh, wat zijn moeders krachtig!

Dit artikel is geschreven door Anne Salet – Doula Natuurlijk. Moeder van drie kindjes. Mocht je naar aanleiding van dit artikel nog vragen hebben aan Anne, dan kun je deze altijd stellen via anne@doulanatuurlijk.nl of via het contactformulier op haar website www.doulanatuurlijk.nl